ءبىزدىڭ سايىن...

«بىزدە شاعىن جانر – اڭگىمەنى جاڭا فورما، تىڭ تاقىرىپپەن بايى­تا وتىرىپ، ونى جوعارى دەڭ­گەيگە كو­تەرۋدىڭ ىزگى نىشاندارى باي­قا­لۋ­دا. وعان جاس جازۋشى سايىن مۇ­رات­بەكوۆتىڭ «مەنىڭ قارىندا­سىم» اڭگى­مەسىن مىسالعا كەلتىرۋگە بولادى. ويماقتاي نارسەدەن وي تۇ­يىندەۋگە تى­رىس­قان بۇل شىعارما­دا مولدىرلىك، تابي­­عيلىق، سىر­شىل ليريزم مەن ادام جانىنا بارلاۋ جاساعان پسيحولوگيزم ۇشقىندارى بار».

تاحاۋي احتانوۆ

 * * *

«تابيعاتى اسەم ولكەدە تۋعان سۋرەتكەر كوزىن اشا سالا كورگەن الەمدى سوز­بەن تىركەۋگە تىرىستى. ميۋالى دۇنيەنىڭ ماۋە­سىن ماپەلەپ تىرلىك كەشكەن باعبان ورتا­­نىڭ بيازى دا بيپاز ق ۇلىعىن سول قال­پىندا سوزبەن جەتكىزۋگە ۇمتىلدى. شالعىن­نىڭ سۋ­سىلى مەن بۇلاقتىڭ سىلدىرىن تىڭ­­داپ وسكەن نازىك سەزىم تىرشىلىكتى پاك قال­­پىن­دا ءتۇيسىنىپ، ءتۇسىنىپ، وزگە­لەردى دە سۇلۋ­لىققا ەلىكتىرە بى­لەدى. جيىر­ماسىنشى عاسىر­داعى قا­زاق ءسوز ونەرى جارمەڭكەسىنىڭ ءبىر تو­رىندە – جەتىسۋ باعىنان جاڭا ءۇزىپ اكەل­گەن ءبىر سەبەت ميۋاداي جۇ­پار اڭقىپ ءبىر ءۇيىر كىتاپتار تۇ­رار. ول – سايىن مۇ­راتبە­كوۆتىڭ اڭ­گىمە­لەرى مەن حيكاياتتارى. دەر كە­زىندە جۇ­لىنعان جەمىستەردەي شىرىنى دا سۇيكىمىن تانىتا الاتىنداي سىندارلى تۋىڭدىلار».

ءاءبىش كەكىلباەۆ

* * *

«زەرگەر ءسوزدىڭ شەبەرى جازۋشى سايىن مۇراتبەكوۆ، ءومىردىڭ بول­مىسىن شىنايى بەي­نەلەيتىن تاڭ­عى شىقتاي ءمولدىر شىعار­­مالارى ارقىلى وقىرمانداردىڭ جان جۇرە­گىن باۋراپ، ىقىلاس-قۇرمەتىنە بو­لەنگەن سيرەك دارىن يەسى. سايىن ءبىز­دىڭ – ۇلتتىق قۇن­دىلىعىمىز ونىڭ شىعار­ماسىنىڭ عۇمىرى ۇزاق. بۇگىن بولماسا ەرتەڭ، ۇلتىنا قاراماي-اق ءوز وقىرمانىمەن اجى­راماستاي تابىساتىنى كامىل».

شەرحان مۇرتازا

* * *

«سايىن مۇراتبەكوۆ شىعار­ما­­شى­­لىعىن­داعى شىنايىلىعى، ومىر­­سۇي­گىشتىك قۋاتى ارقىلى بۇل كور­­كەم­دىك تەندەنتسيانىڭ قوعام تىنى­سىن اسىرەسە، جارقىن تۇستارىنان بارىن­شا جان-جاقتى بەينەلەۋ تالاپتارىن جۇزەگە اسىرۋداعى ەلەۋلى ۇلەسىنە كۇ­مان تۋدىرمايدى. ول رومان جازعان جوق. ونىڭ رومانى – اڭگىمەلەرى. ال اڭگىمەلەرى ماڭگىلىك داڭقتىڭ يەلىگىنە شاقىرۋ العان. قالامگەر باقىتى سون­داي-اق بولسىن...»

باقىتجان مايتانوۆ

* * *

«جالپى، قازاق ادەبيەتىندە شا­عىن جانر، اڭگىمە جانرىن شىڭعا شىعارعان ءسوزسىز ءدۇلدۇل بەيىمبەت مايلين ەدى. ونىڭ جولىن قۋماعان، ىقپالىنا تۇسپەگەن جان پروزادا كەمدە-كەم. ءبارىمىزدى بەيىمبەت­تىڭ شەكپەنىنەن شىقتىق دەپ ايتۋعا بولادى. سول بي-اعاڭنىڭ جولىن قۋعان، شاعىن جانرعا بۇكىل ءومى­رىن ارناعان جالعىز جازۋ­شى بولسا، ول سايىن مۇراتبەكوۆ ەدى. حح عاسىردىڭ ەكىن­شى جارتىسىندا قازاق اڭگىمەسىن ­جاڭا بەلەسكە كو­تەرگەن وسى قالامگەر ­دەسەم قا­تە­لەسپەيمىن. مەن سايىندى ماق­تا­عىم كەلمەيدى. كەز كەلگەن كوزى اشىق وقىرمان ونىڭ پروزاسى­نا كوز جۇگىرتسە، ونىڭ ءىرى تالانت، جاز­عان­­دارى شە­تىنەن ءدۇر دۇنيە ەكەنىنە كوز جەتكىزەر ەدى».

سماعۇل ەلۋباەۆ

 * * *

«ونىڭ سۋرەتكەرلىك جانى قان­داي تازا ءارى قايتالاپ ايتايىن، قا­­يىڭنىڭ بەزىندەي قاتاڭ بولسا، فانيدەگى تىرشىلىك اياسى دا سونداي اشىق، بويىنا كىر جۇقتىرماي­تىن مۇنتازداي كىرشىكسىز جانە ار­تىق پىسىق­تىقتى باسىنان اسىرماي­تىن تۋرا مىنەزدى كىرپياز ەدى. كىشى­پەيىلدەنە قالعاندا – دانالىعى قايسى، بالالىعى قايسى، كىر­پياز­دانا قال­عاندا – اكىمدىگى قايسى، اعا­­لىعى قايسى ەكەنى اڭعارىلماي، اڭ-تاڭ قالدىراتىن. ءوزى بالا­لىق­تىڭ قىزىعىنا مەيىرى قانباي جەتىل­­گەن­دىكتەن شىعار، بالالاردى بار قۋا­نى­شىمەن باۋىرىنا تارتاتىن دا، كوز قيىعىن تەز قاداپ جىبەرىپ، بولمىسىن جازباي تانيتىن. تانيتىن دا ءبىر سوزبەن قاباق تانىتاتىن. سول تۇيگەنىنە وراي ەركەلەتەتىن، نە سىرتتاتىپ جىبەرەتىن. سىرت تۇسىنەن باۋىرمالدىعى بايقالماسا دا، ءىشىن جىلىتىپ قاراعانىن كوزىنەن اڭعا­رۋ قيىن دا ەمەس بولاتىن. كەرىسىن­شە، بالانىڭ اتى – بالا ەمەس پە، ار­تىق-كەمىن جاسىرۋعا ءالى تۇيسىنبەگەن شي­كى­وكپەنىڭ باسىنان سيپاي سالاتىن جەردە، بايقاماعانسىپ تە­رىس قاراپ كەتكەن كەزىن دە شالىپ قال­دىم. شال­قالاعانعا – شالقاق، اسقاقتاعانعا – اسقاق قارايتىن قا­يىڭ­نىڭ بەزىندەي قاتاڭ (قاتال ەمەس) سايىن، كەرىسىنشە: جاسقانشاق – باتىل، جاسىعان – وجەت، جارالى – داۋالى، قايعىرعان – قايسار بولسا ەكەن دەپ تىلەيتىن جانە ول ادامدى بۇ­رىن تانىسىن-تانىماسىن، ارالاس­سىن-ارالاسپاسىن، وعان قاراماي سول ادام­نىڭ مۇقتاجدىعىمەن بىرگە ءوزى دە ەرىپ كەتەتىن، وزگەنىڭ دە سول ادام­عا دەمەۋ بولعانىن قالايتىن».

تۇرسىن جۇرتباي