تاريح • 06 مامىر، 2022

سابەڭ بەينەلەنگەن ءسات

ءاربىر سۋرەتتى ەستەلىك دەپ قانا ەمەس، تاريح دەپ تە ايتۋعا بولادى. وعان بيىل تۋعانىنا توقسان جىل تولعان بەلگىلى اقىن، مەملەكەت جانە قوعام قايراتكەرى كاكىمبەك سالىقوۆ پەن كورنەكتى جازۋشى ءسابيت مۇقانوۆتىڭ كوپشىلىكپەن بىرگە تۇسكەن سۋرەتى دالەل. بۇل باعالى دۇنيەنى بىزگە اقىننىڭ قىزى مايرا كاكىمبەكقىزى كورسەتتى.

ازامات ەسەنجول

ول كىسىنىڭ ايتۋىنشا، قوس قالامگەر فوتوعا 1969 جىلى بۋرابايداعى «وقجەتپەس» شيپاجايىندا بىرگە دەمالىپ جۇرگەندە تۇسكەن. جالپى، كاكىمبەك اعامىز كوزى تىرىسىندە الىپ تۇلعاعا ارناپ ء«سابيت اعا» اتتى ەستەلىكتەر كىتابى مەن «دارحان دارىن» دەگەن جىر جيناعىن شىعارعان. ال «قازاقتىڭ سۇيىكتى پەرزەنتى» اتتى ەستەلىگىندە اقىن وسى سۋرەتكە ارنايى توقتالادى.

− ءوز باسىم العاشقى رەت بۋرابايدا دەمالىستا جۇرگەنىمدە ول كىسى ءماريام جەڭگەيمەن «وقجەتپەس» شيپاجايىندا جاتىر ەكەن. دايىندالىپ بارىپ سالەم بەرىپ، ەل جىگىتتەرىنىڭ قاتىناسۋىمەن دامدەس بولدىم. سوندا بايقاعانىم، اتاقتى اعامىز بىردەن قايتىس بولعان ۇلكەندەرىمىزگە كوڭىل ايتىپ، حالىق اقىنى مولداحمەت تىربي ۇلى اتامىزدى جاقسى بىلەتىندىگىن ءبىلدىردى. مەن جايلى دا ماعلۇماتى از ەمەستىگىنە تاڭعالدىم. «سالەم بەرىپ، جىگىتتەردى ەرتىپ كەلگەنىڭە راحمەت. سەن، كاكىمبەك، وسى مەنى قايدان بىلەسىڭ، جوق، ايتەۋىر ءسابيت قوي دەپ كەلدىڭ بە؟»، − دەپ سۇراقتى تىكەسىنەن قويدى. مەن ول كىسىگە وقۋعا بارماي تۇرعاندا-اق ەرمەك تاتەمنىڭ كومەگىمەن لاتىن ارپىمەن وقۋدى ەرتە ۇيرەنىپ، كەمپىر-شالدارعا، ۇيگە كەلگەن قوناقتارعا اۋەلى «اداسقانداردى»، سودان سوڭ «جۇمباق جالاۋدى» كوپ وقىعاننان جاتقا بىلەتىنىمدى ايتىپ، قارا ءسوزىن ءبىراز توگىلتتىم. ولەڭدەتكەن جەرىمدى دە ۇمىتپاپپىن. سابەڭ: «ەرمەك تاتەڭ قايدا، ول كىم؟»، − دەگەندە، ۇكىلى ىبىرايدىڭ نەمەرەسى اقىن مۇسا اسايىنوۆتىڭ اپاسى ەكەنىن، ەرتە قايتىس بولىپ كەتكەنىن ايتتىم. «ە، جاقسى بىلەدى ەكەنسىڭ، ال مەن سەن جايلى وسى بولە اعاڭ مۇسادان ەستىپ، كورۋگە قۇمار ەدىم»، − دەدى. وتىرىستان كەيىن دالاعا شىقتىق، سابەڭ ەرە شىقتى. ءماريام جەڭگەي بولمەسىنە كەتتى.

جولداسبەك جاقىپبەكوۆ دەگەن كەنشى دوسىمنىڭ جۇبايى ءۇمىتجان، بىرىنەن-ءبىرى ۇلكەن بەس قىزىمەن جانە قاستارىندا ءبىزدىڭ ەكى بالا بار، ءۇبىرلى-ءشۇبىرلى ءبىر ءۇيدى ەرتكەندەي الدىمىزدان شىقتى. «كاكىمبەك، بۇل بالالار ءوز بالالارىڭ با؟»، − دەپ سۇرادى. – ء«يا، مەنىكى ءبارى»، − دەي سالدىم. «وي، جارايسىڭ، قالقام، كەلىڭدەر فوتوكارتىشكەگە تۇسەيىك»، − دەپ ۇسىنىس ەنگىزدى دە، ەڭ كىشى بالا جوكەڭدىكى ەدى، سونى الدىنا الىپ ورتامىزدا وتىرىپ، فوتوعا ءتۇستى. بۇل تاريحي فوتوسۋرەت ەلگە تاراپ، اڭىز بولىپ كەتتى. شىنىندا دا، قىرىققا جەتپەي جۇرگەن بىزدەي جاستارعا سابەڭدەي نار تۇلعامەن دامدەس بولىپ، سۋرەتكە ءتۇسۋ ارمان ەدى عوي. سوندىقتان دا بالالاردىڭ ءبارى مەنىكى دەي سالىپ، تاپ الداعانداي دا بولدىم. «قازاعىم از حالىق قوي، تاپ وسىلاي ءار وتباسى كوبەيۋى كەرەك»، − دەگەنى ەسىمدە» دەپ جازىپتى ايتۋلى اقىن.

كۇننىڭ ماڭىزدى جانە وزەكتى جاڭالىقتارىن «ەگەمەن قازاقستان» تەلەگرام كانالىنان وقىڭىز