ناۋەن حازىرەتتىڭ ءمورى

تورعاي ۋەزىنىڭ تۇڭعىش مۇح­تاسيف يمامى ناۋەن حازى­رەت نۇر­­تازا ۇلى حالىقتى يمان­دى­لىق­قا، قايىرىمدىلىققا، جاق­سىلىققا ۇندەگەن ىزگى جان بولعان. ايتۋلى تۇلعانىڭ ءدىن جولىنداعى ونەگەلى ءىسىن تۋعان ەلى ءالى كۇنگە دەيىن اۋزىنان تاستامايدى. ءبىر عاجابى، بۇل اۋلەتكە كيە مەن ءسوز قاتار قونعان. وسى اۋلەتتىڭ تاعى ءبىر وكىلى، اتاقتى اقىن – ابىقاي نۇرتازا ۇلى. ونى تورعايداعى اقىندىق مەكتەپتىڭ باسىندا تۇر­عانداردىڭ ءبىرى دەۋگە بولادى.اقىن­نىڭ وتكەن عاسىردىڭ 20-جىلدارى بولعان اشتىق تۋ­را­لى جازعان «تاس مەشىن» اتتى داس­­­تانىن ادەبيەت سىنشىلارى جو­­عارى باعالاعان.

«بۇل ءموردى ناۋەن حازىرەت بابامىز 1910 جىلى قاجىلىققا بار­عاندا بالاسى احمەتحان ابى­قاي­ ۇلىنا مەككەدەن ارنايى سوقتىرىپ اكەلگەن. ول كىسى سول قا­جىلىق ساپارىندا ءۇش جىل ءجۇرىپ، ەلگە امان-ەسەن ورالىپتى. سودان بەرى بۇل جادىگەر اۋلە­تىمىزدىڭ قۇندى دۇنيەسىنە اينالىپ، ونى كوزىمىزدىڭ قارا­شىعىنداي ساقتاپ كەلەمىز»، دەيدى بولاتبەك ابىقاەۆ.

وسىندا ەسىمى ايتىلعان اح­مەت­حان اقساقال كەشەگى عاسىر­دىڭ 80-جىلدارىنىڭ ورتاسىنا دەيىن ءومىر ءسۇردى. ارقالى اقىن، اسقان اڭگىمەشى، سۇڭعىلا شەجىرەشى، جىرشى، قىسقاسى، مارقۇم سەيىت كەنجەاحمەتوۆتىڭ سوزىمەن ايت­قاندا ء«بىر ءوزى ءبىر تەات­ر بولعان» ادام. قازاقستاننىڭ حا­لىق جا­زۋشىسى ءابىش كەكىل­باەۆ «ۇر­كەر» رومانىن جازىپ جۇر­گەندە تورعايعا بارىپ، كو­نە­كوز قا­ريادان ابىلقايىر حانعا قا­تىس­تى ەل اۋزىنداعى كوپتەگەن دە­رەكتەردى جازىپ العان.