رۋحانيات • 22 ءساۋىر، 2022

رايا اپا

تىڭ يگەرۋ جىلدارى ءبىزدىڭ اۋىلعا ءبىر توپ وزگە ۇلت وكىلدەرى كوشىپ كەلىپتى. ايتپاقشى، سول جىلدارى ورتا مەكتەپ تە ەكى ءتىلدى ءبىلىم ورداسىنا اينالعان. ۇلكەندەردىڭ ايتۋىنشا، سول كەزدە اۋىلدا نەشە ءتۇرلى حيكايا بولىپتى. ونىڭ شەت جاعاسىن سونىڭ بەل ورتاسىندا جۇرگەن اعالارىمىزدان ءوزىمىز دە ەستىدىك. ولار العاشقىدا وزگە ۇلت وكىلدەرىمەن تالاي جاعا جىرتىسىپتى. كەيىن ءبىر-بىرىمەن ءتۇسىنىسىپ، جاقىن ارالاسىپ كەتكەن.

ازامات ەسەنجول

تىڭنىڭ «جىرى» تاۋسىلعاسىن وزگە ۇلت وكىلدەرى اۋىلدان قايتا قونىس اۋدارادى. سولاردان 5-6 ورىس وتباسى قالىپ قويدى. سونىڭ ىشىندە رايا اپانىڭ دا وتباسى بار. اۋىلداعىلاردىڭ ءبارى ونى «رايا» دەيدى، تەك ءبىز سەكىلدى شي بوربايلار عانا «رايا اپا» دەپ اسىرەلەيمىز. ءوزى ورتا بويلى، جۇقالتاڭ، كوپ ءسوزى جوق، بىرتوعا جان. زەينەتكەرلىككە شىققانعا دەيىن سوۆحوزدا بۋحگالتەر بولدى. ەل ادامدارى ونىڭ جولداسىن «لەيتەنانت» دەۋشى ەدى. شىن ەسىمى، كىم ەكەنىن بىلمەدىم. ناتىندە، سوعىسقا قاتىسىپ، سودان لەيتەنانت شەنىمەن ورالسا كەرەك. بالا كۇنىمدە مەن ونى كوردىم. ۇنەمى موتوتسيكلمەن جۇرەتىن. بىردە اجەم ەكەۋمىزدى موتوتسيكلگە وتىرعىزىپ، قوناققا اپارىپ تاستادى. اجەمنىڭ وعان «سپا-سي-بو» دەپ سوزىپ ايتقانى ەسىمدە. بىراق ول كىسىنىڭ قالاي قايتىس بولعانىن بىلمەيمىن، ايتەۋىر ارتىندا ۇلى مەن قىز قالدى. سول ەكى شىراعى رايا اپاعا ءۇمىت سىيلاپ، قايعىدان قۇلاپ كەتپەۋگە كۇش بەردى. ۇلىنىڭ ەسىمى – ۆيتيا. ەندى ونى اۋىلدىڭ بار ادامى جاقسى كوردى. ءوزى دە ەڭبەكقور، اكەسى سەكىلدى اقكوڭىل، ادال ازامات بولىپ ەرجەتتى. قازاقشاعا سۋداي. ۇنەمى اكەسىنىڭ موتوتسيكلىن ءمىنىپ جۇرەدى. اقىرى اجالى وسى كولىكتەن بولىپ، ومىردەن تىم جاس كەتتى. ال قىزى اۋىلدان قالاعا ەرتە كەتىپ، سوندا تۇرمىسقا شىققان.

رايا اپا وتاعاسى مەن بالاسىنان ايىرىلىپ، جالعىز قالدى. بىراق جالعىز قالدىم دەپ مويىمادى. ءوزى تىڭ يگەرۋ جىلدارى سالىنعان اۋىلداعى ەكى قاباتتى ۇيدە تۇردى. ونىڭ ءۇيى انادايدان جۇمىرتقاداي اعارىپ كورىنەدى. اۋلاسى، سارايىنىڭ ماڭايى تاپ-تازا، كەسە-كولدەنەڭ ءشوپ كەزدەسپەيدى. اۋىلدان باۋ-باقشانى ونداي ەگەتىن ادامدى ەمگە تاپپايسىز. ەكى قاباتتى ءۇيىنىڭ تەرەزەسىنە دەيىن گۇل وسىرەدى. ودان بولەك، تاڭەرتەڭ وزەنگە ىرعالىپ باسىپ بارا جاتاتىن قاز-ۇيرەگىن ايتساڭشى! قوراسى دا مالعا تولى. قىسقاسى، رايا اپا اۋىلداعى باقۋاتتى تۇرعىنداردىڭ ءبىرى بولدى. شىن مانىندە، ونى ەڭبەكپەن كوگەرگەن جان دەپ ايتۋعا بولادى.

توقسانىنشى جىلدارداعى قيىنشىلىق ەلگە وڭاي تيگەن جوق. ۇجىمدىق شارۋاشىلىق تاراپ، جۇمىسسىزدىق بەلەڭ الدى. اۋىل ادامدارى تىرشىلىك قامىمەن قالاعا قونىس اۋداردى. بىراق ول كىسى جىلى ورنىن سۋىتپادى. قايتا كوشىپ جاتقاندارعا: «وسىنداي جۇماق جەردى قيىپ، قايدا باراسىزدار؟» دەپ توقتام ايتىپ، سابىرعا شاقىرىپ ءجۇردى.

كەيىن ءبىز دە ارمان قۋىپ، قالاعا كەلدىك. ەلگە جولىمىز سيرەك تۇسەتىن بولدى.

اۋىلعا بارعاندا اپايعا ارنايى سالەمدەسەمىن. انامدى سۇراپ، جانى قالمايدى. ۋاقىت دەگەن ءبىر ورىندا تۇرا ما، بالا كۇنىمىز دە ءبىز وكشە تۋفلي كيىپ، ءتىپ-تىك جۇرەتىن رايا اپا دا ەڭكىش تارتىپ، قارتايعان. الايدا ءۇي شارۋاسىنان قالعان ەمەس. ايتەۋىر، سارايىنىڭ ماڭايىندا ءتۇرتىنىپ جۇرەدى.

وسىدان ءۇش جىل بۇرىن، سەكسەنگە تاياعان شاعىندا رايا اپا ومىردەن ءوتتى. ونى سوڭعى ساپارعا اۋىل ادامدارى بار جورالعىسىمەن شىعارىپ سالدى. ءوزى امانات ەتىپ ايتقان كۇيەۋى مەن بالاسىنىڭ جانىنا جەرلەدى.

قازىر اۋىلداعى رايا اپانىڭ ەكى قاباتتى ءۇيى بوس تۇر...

كۇننىڭ ماڭىزدى جانە وزەكتى جاڭالىقتارىن «ەگەمەن قازاقستان» تەلەگرام كانالىنان وقىڭىز